یه کارخونه نوک قله! سرما بیداد میکرد. همه جارو برف گرفته بود و دریاچه های اسید سراسر یخ زده بودن...در مجموع محل بسیار زیبایی بود که در آینده ای نزدیک ریده میشه تو طبیعتش. عکس زیر رو توی مسیر با موبایل انداختم. برف نوک قله بر اثر شدت تابش خورشید با سرعت باور نکردنی تبدیل به ابر میشد. به نظرم کانسپت جالبی بود.اینکه آسمون اونچه به زمین بخشیده رو چقدر زود میتونه پس بگیره.
آسمان کرمان یکی از زیباترین آسمانهای ایرانه. به خاطر تمیزیش. مخصوصا توی شب که دیوانه وار دلت میخواد فقط به بالا نگاه کنی و محو زیبایی ستاره و راه شیری بشی. چیزی که ما تو شهر خودم خیلی وقته فراموشش کردیم. از کرمان راه بیفتی به سمت رفسنجان، بعد از رفسنجان شهر سرسبزی هست درست وسط کویر به نام انار.بعد از انار به سمت شهر بابک و از اونجا هم به میدوک میرسی. منطقه ای که واقعا از نظر طبیعت فقیره. اما در کمربند مس ایران قرار داره. فیروزه هم داره...
این حرفا رو تند تند و بدون تمرکز نوشتم. چون خیلی خسته ام. خسته تر از اونکه بخوام حرف درست و حسابی بزنم یا روده درازی کنم. یه جور گزارش سفر بود.
